Πες μου πώς τρως για να σου πω ποιος είσαι. Η αλήθεια είναι ότι οι καλοί τρόποι στο φαγητό πρέπει να είναι η δεύτερη φύση μας. Μερικές συμβουλές για το πώς τρώμε από το βιβλίο του Χρήστου Ζαμπούνη “Savoir Vivre” που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις “Φερενίκη”.
- Αν μας σερβίρουν σουβλάκι, πρέπει πρώτα να βγάλουμε όλα τα κομμάτια από το καλαμάκι με τη βοήθεια του πιρουνιού και μετά να αρχίσουμε να τα τρώμε.
- Το κοτόπουλο και γενικώς τα πουλερικά τα τρώμε με μαχαιροπίρουνα, εκτός αν είμαστε σε πικνίκ που μπορούμε να τα φάμε με το χέρι.
- Τα παϊδάκια μπορούμε να τα φάμε με το χέρι, αρκεί να υπάρχει κοντά κάποιο μπολ με νερό (finger bowl) ή υγρές πετσέτες, για να καθαρίσουμε τα χέρια μας. Το μπέικον, αν είναι πολύ τραγανιστό, επιτρέπεται να το φάμε με τα χέρια.
- Το ψωμί το κόβουμε κάθε φορά σε ένα κομμάτι δύο ή τριών μπουκιών. Με τον ίδιο τρόπο τρώμε και τα κρουασάν. Όταν το είδος του ψωμιού είναι πολύ σκληρό, όπως το κρητικό παξιμάδι, τότε θα πρέπει -και μπορούμε- να το μαλακώσουμε βουτώντας το στο νερό.
- Το τυρί και το βούτυρο τα τοποθετούμε με το μαχαίρι, επάνω στην μπουκιά του ψωμιού που έχουμε κόψει με τα χέρια μας.
- Το σπαγγέτι το τρώμε μόνο με το πιρούνι. Οι Γάλλοι χρησιμοποιούν και το κουτάλι, αλλά οι Ιταλοί κάτι ξέρουν παραπάνω και το αποφεύγουν. Αν δεν καταφέρουμε να βάλουμε όλη τη μπουκιά στο στόμα, ρουφάμε το υπόλοιπο μέχρι να το τελειώσουμε. Ποτέ δεν επιστρέφουμε το πιρούνι μας με τροφή στο πιάτο.
- Για τα λαζάνια και τα λοιπά φαγητά που έχουν λιωμένο τυρί, αποφεύγουμε να τυλίγουμε το τυρί γύρω από το πιρούνι (ή και το χειρότερο, γύρω από το μαχαίρι), αλλά κόβουμε την ίνα του τυριού επάνω στο πιάτο με το πιρούνι μας.
- Το κέικ, αν είναι ήδη κομμένο σε μικρά κομματάκια, μπορούμε να το φάμε με τα χέρια μας. Αν είναι ολόκληρο κομμάτι ή με σάλτσα, δεν χρησιμοποιούμε μαχαίρι, αλλά μόνο πιρούνι και κουτάλι, αν χρειαστεί. Αν το γλυκό είναι σε μορφή κρέμας ή παγωτού, χρησιμοποιούμε κουτάλι.
- Τρώμε μόνο με πιρούνι, χωρίς να χρησιμοποιήσουμε μαχαίρι, τις ομελέτες, το παστίτσιο, τα λαχανικά, τα λαδερά, το σουφλέ, το πιλάφι, τα μακαρόνια, τις σαλάτες.
- Όταν τα σπαράγγια είναι μαγειρεμένα τα τρώμε με πιρούνι, ενώ όταν είναι φρέσκα, με τα χέρια.
- Όταν οι ελιές σερβίρονται ως μεζές μαζί με κομμένα λαχανικά, μπορούμε να τις πιάσουμε με το χέρι. Δεν ισχύει όμως το ίδιο αν βρίσκονται μέσα σε μια σαλάτα. Όταν θέλουμε να απομακρύνουμε το κουκούτσι, το βγάζουμε πάνω στο πιρούνι. Αν η ελιά βρίσκεται μέσα σε αλκοολούχο ποτό, πίνουμε πρώτα όλο το ποτό και στη συνέχεια τρώμε την ελιά, αφού πρώτα γείρουμε το ποτήρι προς το μέρος μας και η ελιά κυλήσει στο στόμα μας.
- Το αβοκάντο το τρώμε με το κουτάλι, αν μας σερβιριστεί το μισό στην αρχή ως ορεκτικό.
- Τη μπανάνα την κρατούμε με το πιρούνι ακίνητη και με το μαχαίρι κόβουμε τη φλούδα κατά μήκος και την ανοίγουμε. Συνεχίζουμε τρώγοντας το εσωτερικό, αφού πρώτα το κόψουμε σε ροδέλες.
- Στις γαρίδες και τις καραβίδες κόβουμε το κεφάλι από το σώμα με το μαχαίρι και το πιρούνι, μετά κόβουμε τα πόδια τους και προσπαθούμε να βγάλουμε το κέλυφος με το μαχαίρι κρατώντας το σώμα με το πιρούνι. Αν δεν τα καταφέρουμε να τις καθαρίσουμε με τα μαχαιροπίρουνα, μπορούμε να ζητήσουμε την άδεια από τους υπόλοιπους για να τις φάμε με τα χέρια.
- Πώς βγάζουμε από το στόμα τα μικρά κοκαλάκια του ψαριού; Πλησιάζουμε το άδειο πιρούνι και τα μεταφέρουμε έτσι στο πιάτο. Ούτε τα φτύνουμε, ούτε τα βγάζουμε με τα δάχτυλά μας.
- Το ίδιο ισχύει και για τα κουκούτσια των φρούτων (κεράσια, σταφύλια κ.λπ.): κλείνουμε την παλάμη μας σαν κουτάλι ή χρησιμοποιούμε ένα κουτάλι, για να το μεταφέρουμε στο πιάτο μας.
- Το κρέας το κόβουμε με το μαχαίρι, ένα κομμάτι τη φορά και τις τηγανητές πατάτες τις τρώμε με πιρούνι (εκτός κι αν βρισκόμαστε σε ταβέρνα με φίλους όπου επιτρέπεται να τις πάρουμε με το χέρι). Αποφεύγουμε να τσιμπάμε πολλές μαζί.
